Race Land
Het Zuiden van de Verenigde Staten wordt vaak beschouwd als een achtergebleven gebied, een regio waar de moderniteit geen vat op heeft gekregen. Race Land deconstrueert dit stereotiepe beeld; het onderzoeksproject gaat uit van de premisse dat de zuidelijke staten veel invloed hadden op politieke besluitvorming en geracialiseerde innovatie in de periode na de Tweede Wereldoorlog. Hierbij wordt de nadruk gelegd op de ingenieuze strategieën die voorstanders van Jim Crow segregatie (het apartheidssysteem dat tot aan de jaren zestig van de vorige eeuw bestond in het Zuiden van de VS) gebruikten om hun racistische wereldbeeld in stand te houden en te exporteren naar andere delen van de wereld, met verstrekkende gevolgen voor ecosystemen buiten de VS en hun bewoners. Tot op de dag van vandaag leven wij met de gevolgen hiervan.
Race Land onderzoekt de impact van de Jim Crow ideologie op verschillende beleidsterreinen en economische activiteiten: van olieboringen in de Golf van Mexico tot de suikerhandel in het Caribisch gebied; van geracialiseerd genetisch onderzoek naar steun voor anticommunistische caudillo’s zoals Francisco Franco in Spanje en Rafael Trujillo in de Dominicaanse Republiek; en van de ontwikkeling en toepassing van pesticiden tot pogingen om de Europese markt te openen voor agrarische producten die met deze bestrijdingsmiddelen waren behandeld. Het project benadrukt het structurele en mondiale karakter van (milieu-)racisme en schetst de historische context waarin dit soort racistische activiteiten zich kon ontwikkelen en verspreiden. In de afgelopen jaren zijn rechts-populistische bewegingen en alt-right groepen aan een sterke opmars bezig. Race Land legt de wortels van deze opmars bloot.
Race Land past in een nieuw en groeiend onderzoeksveld over reactionair internationalisme. Het project stelt het vaak veronderstelde verband tussen vooruitgang en modernisering ter sprake en richt zich juist op de “duistere kant” van moderniteit. In tegenstelling tot het traditionele idee dat het witte Zuiden na de Tweede Wereldoorlog een niet te winnen strijd voerde om raciale segregatie te behouden, betoogt Race Land dat zuidelijke voorstanders van segregatie juist zeer toekomstgericht waren. Zij probeerden hun racistische systeem te bestendigen door interregionale en transnationale bondgenootschappen aan te gaan, waardoor de effecten van hun handelen niet alleen binnen de VS gevoeld werden, maar ook in andere delen van de wereld. Er was sprake van een wisselwerking; zodra Amerikaanse burgerrechtenactivisten interne kolonisatie aan de orde stelden en vrijheidsstrijders in de koloniën voor hun onafhankelijkheid gingen vechten, begon voor zuidelijke voorvechters van segregatie de zoektocht naar medestanders om de bestaande raciale orde (gebaseerd op witte suprematie) in stand te houden, zowel binnen als buiten de Verenigde Staten. Race Land bestudeert het Amerikaanse apartheidssysteem vanuit transnationaal perspectief, traceert de netwerken waarin de voorstanders van dit racistische stelsel opereerden en onderzoekt de impact van Jim Crow segregatie op economische processen en het milieu.
Mondiaal wit verzet
Het witte verzet tegen burgerrechten in de Verenigde Staten wordt vaak geassocieerd met het Amerikaanse Zuiden, waar raciale segregatie geïnstitutionaliseerd was tot aan het midden van de jaren zestig van de vorige eeuw. Dit artikel betoogt dat segregatie niet slechts een regionaal systeem was, maar zich ook manifesteerde op het nationale en zelfs mondiale niveau gedurende de Koude Oorlog. Bovendien was het verknoopt met belangrijke sectoren van de Amerikaanse economie, zoals grootschalige landbouw, de olie-industrie en de productie van pesticiden.
